در سال 1907، هان گائو آلمانی برای اولین بار پودر لباسشویی نگین را با بورات و سیلیکات به عنوان مواد اولیه اصلی اختراع کرد.
پودر لباسشویی یک ماده شوینده مصنوعی قلیایی است.
جزء اصلی پودر لباسشویی یک سورفکتانت آنیونی است: سدیم آلکیل بنزن سولفونات، مقدار کمی سورفکتانت غیر یونی، به علاوه برخی مواد افزودنی، فسفات، سیلیکات، سولفات سدیم، عامل فلورسنت، آنزیم و غیره.
آنها به جای فسفات از فلورسپات 4A استفاده می کنند.
پس از دهه 1940، با توسعه صنایع شیمیایی، مردم از ماده شیمیایی استخراج شده از نفت سدیم تتراپلی پروپیلن بنزن سولفونات برای تولید مواد شوینده با عملکرد بهتر از صابون استفاده کردند.
بعداً فسفات که می تواند آب سخت را نرم کند و اثر ضد عفونی کننده شوینده را بهبود بخشد، به مواد شوینده اضافه شد، به طوری که عملکرد مواد شوینده عالی تر بود.
برای راحتی استفاده، حمل، نگهداری و حمل و نقل، مردم مواد شوینده را به پودر لباسشویی تبدیل می کنند.
از آنجا که پودر لباسشویی می تواند اثر ضد آلودگی خوبی در آب چاه، آب رودخانه، آب لوله کشی، آب چشمه، حتی آب دریا و سایر کیفیت آب از خود نشان دهد و به طور گسترده در انواع پارچه ها استفاده می شود، تولید و استفاده از آن به سرعت توسعه یافته است.
در حال حاضر، پودر لباسشویی یک محصول شستشوی ضروری برای تقریبا هر خانواده است.
یکی از مستقیم ترین عملکردهای پودر لباسشویی این است که می توان از آن برای تمیز کردن لباس ها استفاده کرد که این کار اصلی پودر لباسشویی نیز می باشد.
می تواند به بدن انسان کمک کند کثیفی های باقی مانده روی لباس را بشویید. پودر لباسشویی قلیایی است و خاصیت خوشبو کننده و دفع کننده حشرات خوبی دارد.
اگر به طور تصادفی توسط حشرات گزیده شدید، می توانید مقدار مناسبی از آب پودر لباسشویی را در محل گزش بمالید که می تواند تا حدودی به کاهش خارش اسیدی بعد از گزش کمک کند.
