هنگام مراجعه و تفسیر دستور العمل های تاریخی برای تعریف قالب گچی پیش ساخته بازتولید فناوری های گذشته، باید مراقب بود. در مواردی که تأثیرات آنها آشکار است، دستور العمل های هنرمندان ممکن است آن عناصری را که در آن زمان بدیهی تلقی می شدند.
غلظت ها و کمیت ها اغلب مبهم هستند و مواد اغلب از طریق تعاریفی که دیگر استفاده نمی شوند توصیف می شوند، که ممکن است برای خواننده معاصر مرموز به نظر برسد.
اثر یک ماده، زمانی که به یک ماده افزودنی اضافه می شود، به ندرت توضیح داده می شود. کتاب‌های دستور غذا به ندرت کلمه به کلمه کپی می‌شوند: آنها اغلب در معرض افزودن، حذف، تصحیح و اشتباه هستند.
ماهیت تغییرات یا خطاهای خاص در متن اغلب می تواند چیزی در مورد زمینه تدوین به ما بگوید. تغییر در مواد تشکیل دهنده به کار رفته در یک دستور غذا می تواند از یک طرف به دلیل مشکلات دیرینه نگاری باشد که منجر به سوء تفاهم یک کلمه و در نتیجه جایگزین شدن با کلمه معروف دیگری شود.
از سوی دیگر، ممکن است با یک پیشرفت فنی عمدی پیشنهاد شده توسط نویسنده دستور غذا مطابقت داشته باشد.
این نامه‌ها نشان می‌دهد که لووی یک بازیگر از کانتونی، از سر مجموعه‌ای که در سالن هولخام، نورفولک، انگلستان نگهداری می‌شد، سفارش داد.
بر اساس گزارش ها، قالب با سرالاکا پوشانده شده بودو لووی ظاهر آن را دوست نداشت.
این نامه‌ها و بسیاری از فاکتورهای موجود در آرشیو Museo dei Gessi، حاکی از تجارت مکرر بازیگران از لندن به رم و بالعکس است. به نظر می‌رسد این نامه‌ها همچنین نشان می‌دهد که رویه بریتانیایی‌ها برای پوشش گچ‌کاری‌ها در ایتالیا معمول نبوده و این گچ‌گیری‌ها توسط دانشگاهیان «به‌عنوان معتبر به نسخه اصلی» «تأیید» می‌شوند.
این واقعیت که کانتونی به «هزینه ملایم» اشاره می‌کند نیز نشان می‌دهد که بازیگران اضافه‌شده با قیمت پایین به مجموعه‌های موزه بودند. آرشیوهایی مانند اینها در مورد این موضوع تقریبا ناشناخته باقی می مانند، اما مطالعه بیشتر مطمئناً آشکار کننده خواهد بود.
